19 november 2008
Eten verbroedert. Een voorbeeld. Amersfoort 2006, de tenten van Proef Amersfoort zijn opgezet, de koks hebben de heerlijkste liflafjes klaargestoomd. Of gebakken, dat hangt van de tent af. René van der Borch tot Verwolde, fractievoorzitter van de VVD, komt daar Ron Jagers tegen. Ze raken aan de praat. Ze hebben het, hoe kan het anders, over kunst. René spreekt niet in politieke taal. Hij vertelt over bezieling en over hoe dat bij hem werkt, kunst en zo. Teksten, die je niet in de politieke arena hoort. Opvattingen, die partij-politieke teksten een heel andere draai geven. Of beter gezegd, achter de partij-politieke façade schuilen mensen met bezielingen, drijfveren en gedachtegangen die meer dan de politieke teksten waard zijn om naar buiten gebracht te worden. Ze spraken daar op Proef af dit verder te onderzoeken, bijvoorbeeld door interviews met raadsleden. Helaas kreeg René een infarct. (Gelukkig gaat het de goede kant op met zijn gezondheid.) Het betekende: einde project. Totdat Ron Jagers in 2007 Daniëlle van Wijngaarden sprak tijdens de nieuwjaarsborrel van de gemeente. Bets Beltman mengde zich in het gesprek. Ron vertelde hen over het project en stelde hen voor om dit op te pakken. Zij waren gelijk enthousiast. Zij hebben bij alle partijen mensen bereid gevonden om geïnterviewd te worden door Guido de Wijs of Esther van Doorne, gecompleteerd met Ron Jagers. Het uitgangspunt voor de gesprekken was een simpele vraag: “Wat betekent kunst voor jou persoonlijk?” Het resultaat is weergegeven in het boekje ‘Waar woorden stollen, spreken de beelden’. Het boekje wordt op de opening gepresenteerd. In de StadsGalerij zelf wordt werk tentoongesteld dat in het bezit is van de geïnterviewde raadsleden. Naast werk van erkende kunstenaars, hebben sommigen ook dierbare werken uit hun jeugd, van hun moeder of zoon tentoongesteld. Er valt muziek te beluisteren; poëzie te lezen.
[photosmash id=15]